Część I – Karol

Paweł i Karol są przyjaciółmi, pracują przy wyrębie lasu. Wieczorem Paweł spotyka się ze swoją kochanką, Weroniką.

Wspomniani mężczyźni wymieniają się swoimi poglądami politycznymi podczas spotkań u Franciszka. Zauważają, że ludzie zastraszeni przez władzę są skłonni do zmiany swojego zachowania. Wkrótce przyjaciele porzucają tymczasową pracę, ponieważ nie chcą wypełniać ankiet osobowych. Znajdują zatrudnienie przy melioracji łąk, ale potem Karol jeszcze dwa razy zmienia pracę – najpierw trafia do szkoły miejskiej, a następnie na uniwersytet robotniczy.

Paweł cały czas spotyka się z Weroniką. Jej mąż nie wie, że żona go zdradza, ale jest świadomy jej znajomości z Pawłem oraz jego żoną. Rojkiewicz odradza swojej żonie kontynuowanie kontaktów z Pawłem, ponieważ wie, że NKGB obserwuje mężczyznę.

Paweł szuka nowego zajęcia i decyduje się podjąć współpracę z lokalnym teatrem. Zlecenie polega na przeróbce znanego utworu, która ma być utrzymana w ideologii aprobowanej przez obecne władze. Bohater rozmawia o tym z Martą; żona odradza mu sprzeniewierzanie się własnym poglądom; Paweł czuje ulgę, bo nie chce jednak postępować wbrew sumieniu.

Część II – Tadeusz

Paweł zaprasza na nocleg Tadeusza Zakrzewskiego. Mężczyźni rozmawiają o aresztowaniach, które często są bezpodstawne. Poza tym zastanawiają się nad tematami politycznymi i zniewoleniem społeczeństwa. Według Tadeusza najlepszym rozwiązaniem byłaby walka zbrojna. Gość głównego bohatera namawia go też, aby ten został furmanem, bo jest to zawód, który pozwala jeszcze na pewną swobodę. Paweł idzie za radą Tadeusza i decyduje się zostać woźnicą. Wkrótce Paweł oraz Tadeusz podejmują współpracę – główny bohater transportuje czarnorynkowy towar, który dostarcza mu Tadeusz.

W mieście Paweł spotyka Karola i jest zaskoczony, że jego przyjaciel tak łatwo dał się omamić nowej ideologii. Rozstają się w napiętej atmosferze. Tymczasem Zakrzewski organizuje spotkanie, podczas którego mężczyzna roztacza plany zamachu na Stalina.

Podczas wykonywania jednego ze zleceń na Tadeusza i Pawła zostaje złożony donos. Tadeusz zostaje schwytany i pobity, Pawłowi natomiast udaje się uciec.

Pewnego dnia Paweł rozmawia z Rymanowskim, główny bohater jest ciekawy, co się dzieje z Weroniką. Rymanowski potem donosi władzom na Pawła. Zostaje on aresztowany, trafia do siedziby NKGB, oskarżają go tam, że jest wrogiem ludu; bohater nie chce jednak współpracować.

1 maja jest święto państwowe, Marta nie może znaleźć czerwonej flagi i ostatecznie jej nie wywiesza. Tego samego dnia do domu Pawła i Marty przychodzi Dawidowski i próbuje namówić ich do wywieszenia czerwonej flagi. Główny bohater nie zamierza się mu podporządkować.

Część III – Weronika

Rozpoczynają się wywózki. Paweł jest świadkiem aresztowań, widzi m.in., jak aresztują jego znajomych. Marta chce czym prędzej uciekać, napięta atmosfera prowadzi do kłótni z małżonkiem. Kobieta w akcie rozpaczy wyrzuca Pawłowi, że ten nie zdecydował się na współpracę z NKGB. Ostatecznie małżeństwo zamierza wyjechać. Jeszcze tego samego dnia odwiedza ich Weronika; ostrzega ich, że niedługo mają zostać aresztowani. Małżeństwu udaje się na czas przygotować wóz do odjazdu, w ostatniej chwili dołącza do nich Weronika. Podróżni jadą do Popiszek; w szukaniu schronienia pomaga im ojciec Weroniki.

17 czerwca ludność w Popiszkach oczekuje na cud, który został zapowiedziany przez miejscowego proroka. W okolicy pojawia się NKGB. Przed chatą proroka jest coraz więcej pielgrzymów, ale milicja oraz oddziały NKGB szybko przepędzają oczekujących na cud. Główny bohater jest zawiedziony postawą tłumu, który nie potrafił zawalczyć o swoje potrzeby.

Paweł i Marta udają się do chaty w lesie, wskazanej wcześniej przez ojca Weroniki. Czekają na dziewczynę, ale wkrótce do chaty przybywa przyjaciółka Weroniki z wiadomością o aresztowaniu całej jej rodziny. Paweł i Marta ruszają w dalszą drogę.